NIEUWSBRIEF 1 - Life Teen Missie - OKTOBER 2012
Door: Nina
Blijf op de hoogte en volg Nina
02 November 2012 | Verenigde Staten, Tiger
GROETEN VANUIT COVECREST!
Beste missiepartners, familie en vrienden,
Heel veel groetjes vanuit het ontzettend mooie Covecrest! Wat een mooie en gezegende plek is het hier toch, ik ben zo blij dat ik hier mag zijn! En ik ben ieder van jullie ontzettend dankbaar voor alle ondersteuning, zowel financieel als door gebed. Zonder jullie had ik hier niet kunnen zijn en doordat jullie met mij verbonden zijn op deze missie, voel ik me extra gedragen! Graag houd ik jullie op de hoogte van alles wat ik hier meemaak en op welke manieren God werkt in mijn leven en dat van de tieners die ik hier ontmoet.
Inmiddels is het alweer een maand geleden dat ik uit Heythuysen vertrok, een maand met heel veel nieuwe indrukken die ik graag allemaal met jullie zou willen delen. Echter, omdat deze brief dan wel heel lang zou worden, heb ik een selectie gemaakt zodat jullie zo goed mogelijk van alles op de hoogte blijven :)
Ten eerste is het handig als ik even uitleg waar ik precies verblijf. Ik woon op het kamp-en retraite centrum van Life Teen, genaamd Covecrest. Dit stuk grondgebied hoort bij het dorp Tiger, maar ligt een heel eind hoger, de heuvels in. Tiger ligt in het noordelijk deel van de staat Georgia, een van de staten in het zuidoosten van de VS. Covecrest zelf is een groot terrein met veel bomen, een meertje, een kapel en verschillende huizen verspreid tussen het groen. Erg mooi en rustgevend!
MIJN MISSIONARY-FAMILIE
Covecrest is de grootste missiebasis van Life Teen. Er wonen vijf missionary-gezinnen op Covecrest, een aantal mensen die hier werken en natuurlijk de groep full-time missionaries waartoe ik behoor. (Naast de missionaries die op Covecrest wonen, zijn er ook nog Life Teen missionaries in Atlanta, Houston en zelfs in Haïti, Duitsland en een in Nederland.) De groep eerstejaars missionaries bestaat uit 7 meiden en 6 jongens tussen de 19 en 24 jaar. Deze groep wordt geleid door een jongen en een meisje die al langer missionary zijn en een jong echtpaar dat ook op Covecrest woont met hun (super lieve) baby. De meesten zijn Amerikaans, maar met 3 Europeanen, en natuurlijk een aantal percentages italiaans, mexicaans, etc. in het Amerikaanse bloed, houden we de diversiteit mooi in balans. Het is een geweldige groep en het klikt ontzettend goed onderling. Het voelt echt als een familie en ik voel me hier al erg thuis!
DE EERSTE DAGEN
De eerste twee weken van mijn verblijf stonden vooral in het teken van kennismaking. Het ontdekken van onze woonplek, geïntroduceerd worden in de levenswijze als missionary en natuurlijk het leren kennen van onze mede-missionaries en de gemeenschap! De jongens zijn een aantal dagen gaan wandelen en kamperen in de bergen, wij zijn met de vrouwen van Covecrest een paar dagen naar een lake-house geweest, erg relaxed! Hier hebben we meer geleerd over wat het betekent om in gemeenschap te leven. Door bijna iedereen die op Covecrest heeft gewoond wordt het gemeenschapsleven beschreven als een van de mooiste dingen én een van de moeilijkste dingen. Belangrijk is het om de keuze te maken om van je mede-missionaries te houden en ernaar te streven dit zo goed mogelijk na te leven. Daarnaast is natuurlijk een goede, open en betrouwbare communicatie van belang. We hebben o.a. hierover met alle vrouwen gesproken. Het was mooi om te ontdekken dat andere meiden het met dezelfde dingen weleens moeilijk hebben of juist in dezelfde dingen vreugde ervaren als ik. Op een gegeven moment moest iedereen zeggen wat voor jou een opkikker kan zijn als je eens een dipje hebt. Chocolade en ijs waren veelgehoorde manieren om elkaar weer op te vrolijken, maar ook een goed gesprek, samen dingen doen en een dance party houden ;)
HET WEEKSCHEMA
Het leek mij wel leuk en handig om jullie een overzicht te geven van mijn schema van een normale week hier op Covecrest. Dat geeft een goed beeld van wat ik hier doe, en maakt het ook gemakkelijker om dingen die ik in volgende nieuwsbrieven zal gaan schrijven een beetje te kunnen plaatsen. Het is een beetje lastig, omdat er niet vaak ‘normale’ weken zijn in het leven van een missionary, maar ik ga een poging wagen!
Onze dagen zijn ingepland rondom een vast ritme van gebed, met (een gedeelte van) de gemeenschap. Iedere ochtend beginnen we om 7.00u gezamenlijk met een ‘holy hour’ in de kapel. Dit is een uur van stille aanbidding: tijd om te bidden, in de Bijbel te lezen, of gewoon te verblijven in Gods aanwezigheid. Het is erg mooi om mijn dag op deze manier te kunnen beginnen. Het geeft veel rust en vreugde en verdiept mijn relatie met Christus. Ook biedt dit de gelegenheid om te bidden voor al jullie intenties. Na dit uur aanbidding bidden we samen het ochtendgebed van de getijden. Drie keer per week gaan we daarna naar de kerk in een dorpje in de buurt. ’s Middags bidden we soms het Angelus gebed, de rozenkrans of de rozenkrans van Barmhartigheid. Ook hebben we wel eens een tijd van lofprijzing (degenen die mij goed kennen, weten dat dit een van mijn favorieten is). Heerlijk, ik heb zelf al een aantal keren meegespeeld met gitaar en viool! Iedereen sluit de dag af in zijn/haar eigen huis, ik dus in het meidenhuis, met ‘nightprayer’, de dagsluiting.
Meestal ontbijten we met alle fulltime-missionaries samen, na het ochtendgebed of de mis, in de eetzaal van de lodge. Het ontbijt is anders dan wat ik gewend ben in Nederland (niet zo’n lekker brood, warm eten in de ochtend, oatmeal, etc.) maar evengoed lekker en gelukkig is het mogelijk om gezond te eten ;) Ook voor de lunch eten we vaak samen, dit bestaat vaak uit het eten van left-overs van de weekendretraites. We hebben ook wel eens tijd om naar huis te gaan tussendoor, waar mijn brood wacht in de vriezer, kaas en groenten. Ook het avondeten gebeurt gezamenlijk, maar telkens op een andere manier.
Dinsdagen staan in het teken van werkprojecten. We helpen dan mee met dingen die gedaan moeten worden op het Covecrest-terrein, vaak buiten. Ook dit is werk dat opgedragen kan worden tot glorie van God en waarin we dingen leren die ons helpen in ons werk met tieners, zoals nederigheid, behulpzaamheid, vreugde. Ik vind het wel lekker om even fysiek bezig te zijn. Het is soms wel zwaar, maar ook erg gezellig, want je hebt veel tijd om te kletsen! Vorige week dinsdag hebben we met de meiden deze patio aangelegd (helemaal trots natuurlijk)! De jongens hebben een afdak gemaakt voor hun huis.
Dinsdagavond hebben we missionary-dinner, dan eten we samen met alle full-time missionaries. Aangezien wij met de meiden in een aardiger stulpje wonen dan de jongens (zij wonen met z’n allen in een soort van grote sta-caravan) komen zij meestal bij ons eten. Wie er kookt wordt afgewisseld, en het smaakt tot nu toe altijd heerlijk!
Op woensdag, donderdag en vrijdag ochtend hebben we tussen het ontbijt en lunch ‘formation’ (vorming) met alle eerstejaars missionaries. Hierbij worden verschillende onderwerpen behandeld. We leren over de missionaire spiritualiteit, over heiligen, over de leer van de katholieke kerk, etc. Een formation-sessie begint met een talk (soort lezing, of inleiding) gegeven door een van de leiders. Vervolgens hebben we een half uurtje om zelf te bidden en ‘journallen’ (gedachten ordenen en opschrijven, en ook opschrijven wat er in gebed naar voren komt) over wat we zojuist hebben gehoord en wat dit voor ons persoonlijk betekent, in ons eigen leven en onze eigen relatie met God. Daarna komen we terug om hierover met elkaar te delen, meiden en jongens meestal apart. We sluiten tenslotte gezamenlijk af met gebed. Ik leer veel van deze formation-sessies en vind het heerlijk om nieuwe kennis op te doen en te ontdekken hoe dat voor mij van toepassing is in mijn eigen leven. In mijn nieuwsbrieven zal ik ook regelmatig iets delen over deze formation-sessies.
Woensdagavond is er altijd youthgroup, een bijeenkomst voor tieners op Covecrest. Dit is vergelijkbaar met een Life Night, zoals we die ook in Nederland bij Life Teen houden. De tieners van de parochie in het dorp, de St. Helena parochie, komen om 18u aan. Er wordt dan eerst samen gegeten. Dit is een goede tijd om ‘relational ministry’ uit te voeren, gesprekken voeren met de tieners en interesse tonen in wat er in hun leven speelt. Verder bestaat de youthgroup-avond uit een actief spel, catechese, deelgroepjes en gebed. De woensdagmiddag wordt door ons gebruikt om deze avond voor te bereiden.
Donderdagmiddag hebben we na de lunch om 14.00u een ‘intercessory holy hour’. Dit is echt gaaf, op alle LT missiebasissen in Amerika wordt er op die tijd een uur aanbidding gehouden, waarin speciaal gebeden wordt voor Life Teen, alle intenties van de tieners en alle intenties van onze missiepartners (jullie dus!). Direct hierna vindt de ‘bless and prep’ plaats. We gaan dan alle slaapplekken waar de tieners in het weekend zullen verblijven langs, om te controleren of er geen technische defecten zijn (lichten, douches en wc’s controleren), of er voldoende toiletpapier is en om te kijken of er niet op de bedden is geschreven. (Als dat wel het geval is, moeten we het er zelf afschuren…) Ook zegenen we alle bedden en ruimtes met wijwater en gebed. Daarna hebben we meestal even vrije tijd. Op donderdagavond gaan we om de week eten bij een van de families die hier wonen. Dit is altijd erg gezellig en we worden goed verwend. Echt fijn om met een gezin aan tafel te zetten en hen beter te leren kennen, ook de kinderen! Vaak worden er bijvoorbeeld wat gezelschapsspellen gespeeld. De andere donderdagavonden hebben we gemeenschaps-gebed, dat is meestal een tijd van lofprijzing, erg mooi!
Op vrijdagen vasten we met de hele gemeenschap voor een speciale intentie, d.m.v. het eten ven sobere maaltijden en het drinken van water. Het vasten wordt begonnen met gebed op donderdagavond na het avondeten, en duurt tot vrijdagavond na het avondeten. De vrijdagmiddag is er tijd ingepland om te werken aan ‘intentional communication’, het contact onderhouden met onze missiepartners, familie en vrienden. Het is erg fijn om deze tijd te hebben, want de rest van de week is erg vol en ik vind het leuk en belangrijk om met jullie allemaal contact te onderhouden :)
Op vrijdagavond begint het weekend, wat inhoudt dat de drukte begint! Ieder weekend zijn er wel retraites, en komen er groepen tieners naar Covecrest. Ik houd hiervan! Het is mooi om de gelegenheid te hebben richting deze tieners uit te dragen wat we in gebed, formation en het gemeenschapsleven leren, en hen Gods liefde te tonen in woord en daad. Er vinden meestal 2 retraites tegelijkertijd plaats, gebruikmakend van verschillende ruimtes. Wij als missionaries worden telkens ingedeeld bij één van de retreats, óf in het home-team. Als je bij een van de retreats wordt ingedeeld, houdt dit in dat je de organisatoren van die retreat zoveel mogelijk helpt, zowel praktisch als inhoudelijk, wat maar nodig is. Zo heb ik al eens geholpen met het leiden van muziek, maar ook gewoon meegedaan met het programma en erbij gezeten bij smallgroups. Je hebt dan veel tijd om te focussen op relational ministry, in gesprek te gaan met de tieners en met hen mee te ‘journey-en’. Als je in het home-team wordt ingedeeld, heb je verschillende taken. Je zorgt voor het uitdelen van het eten bij de drie eetmomenten en helpt de kok bij het opruimen en afwassen. Tussendoor ga je op bezoek bij mensen die in de buurt wonen en vaak eenzaam zijn, of bij tieners, om met hen te praten en gewoon contact te onderhouden. Ook worden er activiteiten georganiseerd met de tieners. Zondagmiddag wordt alles opgeruimd en ’s avonds hebben we vrije tijd als gemeenschap. We eten samen, doen spellen, kijken een film of spelen ultimate frisbee ;)
Maandag is onze Sabbath-day. Dit houdt in dat we, tot aan de dagsluiting, de hele dag vrij hebben. Dé dag dus om uit te slapen, boodschappen te doen, contact te onderhouden met het thuisfront, muziek te maken en gewoon lekker relaxed thuis te zijn om bij te komen van de drukke week die achter de rug is.
NIEUWE ERVARINGEN
Natuurlijk hebben we ook wel eens momenten dat we vrij zijn en daarin doe ik, als Nederlandse in Amerika, veel nieuwe ervaringen op. Zelfs tijdens het doen van onze ‘ministry’ (jeugdwerk) doen zich deze momenten voor. Zo was ik direct in het eerste weekend dat ik hier was ingedeeld in het home-team. Dit hield voor de vrijdagavond in dat we met een aantal missionaries gingen kijken naar de American football-game van de lokale highschool, om daar tieners te ontmoeten en hen uit te nodigen voor de youthgroup. Yeah, mijn eerste football wedstrijd!! Het was erg leuk om mee te maken, van het spel tot de school-band, de cheerleaders en de gehele sfeer. Aan het eind begreep ik zelfs ongeveer wat het doel van het spel was en hoe de teams dit probeerde voor elkaar te krijgen ;) En natuurlijk won ons thuisteam! Ook hebben we met de meiden een mooie wandelroute gelopen in de bergen van North-Caroline (de staat boven Georgia), ben ik naar een typisch ‘Southern’ festival geweest met blue Grass music, en heb ik voor het eerst in mijn leven inkopen gedaan bij Wallmart!
GOD AAN HET WERK!
Het kleine stukje wat dit onderwerp inneemt in deze nieuwsbrief doet eigenlijk geen recht aan de grote plaatst die het inneemt in mijn leven hier op Covecrest. Ik deel graag meer met jullie over hoe God in mij persoonlijk werkt en hoe Hij door mij heen werkt in de harten van de tieners. En dat allemaal dankzij jullie, jullie gebed en vrijgevigheid! In deze brief wilde ik jullie echter eerst een idee geven van hoe mijn leven er hier uitziet, in de komende nieuwsbrieven zal ik ook meer met jullie delen over inhoudelijke aspecten van mijn leven als missionary.
Wat ik wel alvast kan zeggen is dat God goed is en dat ik Zijn waarheid en liefde hier telkens weer mag ervaren! In de dagelijkse aanbidding, het lezen van Zijn Woord, de mooie natuur, de interessante formation sessies, de mensen om mij heen in de gemeenschap en natuurlijk de tieners die ik ieder weekend mag dienen.
Toen ik hier net was, was het even wennen aan het zover van huis zijn voor zo’n lange tijd, aan het ritme van gebed en het leven met nieuwe huisgenootjes. Er waren wel eens (welleswaar korte) momenten dat ik me wat alleen voelde in deze omgeving en andere cultuur, onzeker in de nieuwe relaties met mijn mede-missionaries, en onzeker in het wel of niet voldoen aan de verwachtingen hier. Maar in gebed kwam het steeds weer terug dat God zei ‘Nina, I am with you and I am enough. Nina, Ik ben bij je en Ik ben genoeg. Je hoeft je nergens druk om te maken, Ik ben hier en Ik houd van je zoals je bent. Blijf bij Mij, blijf in Mijn liefde en Ik zal voorzien.’ En dat doet Hij, iedere dag weer opnieuw. Ik voel me gedragen door God en iedere dag weer gesterkt om Zijn waarheid en liefde uit te dragen aan de mensen om mij heen. Het is dan ook erg mooi om een tiener na afloop van een retreat te horen zeggen dat ze Gods aanwezigheid, Zijn liefde heeft ervaren en helemaal voor Hem en het geloof wil gaan! En andere tieners, die ons, missionaries, als een enorm getuigenis en bemoediging ervaren om zich meer te verdiepen in het geloof. Ik kan alleen maar dankbaar zijn voor zoveel zegeningen!
Ik wil ook al diegenen bedanken die hun intenties aan mij toevertrouwen. Ik heb veel tijd om te bidden, dus mochten jullie specifieke intenties hebben, geef die vooral aan me door :) Weet dat ik voor jullie bid en aan jullie denk! Het is zo bijzonder om te weten dat ik niet in m’n eentje op deze missie ben, maar dat ik dit in verbondenheid met jullie als mijn missiepartners doe!
Voor diegenen die dat willen, vraag ik de komende tijd bijzonder te bidden voor de events die staan te gebeuren binnen de Life Teen beweging: de missie in Haïti, waar deze week een nieuwe Life Teen missiebasis wordt geopend, en alle deelnemers aan de Life Teen trainingsconferentie in Boston. Alvast van harte bedankt!
Ik wens jullie het allerbeste toe en Gods zegen!
Nina :)
nmertens@lifeteen.com
(Het lukt me op het moment niet om foto's te uploaden, maar hopelijk gaat dit in de toekomst wel lukken...)
~ Sing a new song to the Lord for He has worked wonders ~ Psalm 98
Beste missiepartners, familie en vrienden,
Heel veel groetjes vanuit het ontzettend mooie Covecrest! Wat een mooie en gezegende plek is het hier toch, ik ben zo blij dat ik hier mag zijn! En ik ben ieder van jullie ontzettend dankbaar voor alle ondersteuning, zowel financieel als door gebed. Zonder jullie had ik hier niet kunnen zijn en doordat jullie met mij verbonden zijn op deze missie, voel ik me extra gedragen! Graag houd ik jullie op de hoogte van alles wat ik hier meemaak en op welke manieren God werkt in mijn leven en dat van de tieners die ik hier ontmoet.
Inmiddels is het alweer een maand geleden dat ik uit Heythuysen vertrok, een maand met heel veel nieuwe indrukken die ik graag allemaal met jullie zou willen delen. Echter, omdat deze brief dan wel heel lang zou worden, heb ik een selectie gemaakt zodat jullie zo goed mogelijk van alles op de hoogte blijven :)
Ten eerste is het handig als ik even uitleg waar ik precies verblijf. Ik woon op het kamp-en retraite centrum van Life Teen, genaamd Covecrest. Dit stuk grondgebied hoort bij het dorp Tiger, maar ligt een heel eind hoger, de heuvels in. Tiger ligt in het noordelijk deel van de staat Georgia, een van de staten in het zuidoosten van de VS. Covecrest zelf is een groot terrein met veel bomen, een meertje, een kapel en verschillende huizen verspreid tussen het groen. Erg mooi en rustgevend!
MIJN MISSIONARY-FAMILIE
Covecrest is de grootste missiebasis van Life Teen. Er wonen vijf missionary-gezinnen op Covecrest, een aantal mensen die hier werken en natuurlijk de groep full-time missionaries waartoe ik behoor. (Naast de missionaries die op Covecrest wonen, zijn er ook nog Life Teen missionaries in Atlanta, Houston en zelfs in Haïti, Duitsland en een in Nederland.) De groep eerstejaars missionaries bestaat uit 7 meiden en 6 jongens tussen de 19 en 24 jaar. Deze groep wordt geleid door een jongen en een meisje die al langer missionary zijn en een jong echtpaar dat ook op Covecrest woont met hun (super lieve) baby. De meesten zijn Amerikaans, maar met 3 Europeanen, en natuurlijk een aantal percentages italiaans, mexicaans, etc. in het Amerikaanse bloed, houden we de diversiteit mooi in balans. Het is een geweldige groep en het klikt ontzettend goed onderling. Het voelt echt als een familie en ik voel me hier al erg thuis!
DE EERSTE DAGEN
De eerste twee weken van mijn verblijf stonden vooral in het teken van kennismaking. Het ontdekken van onze woonplek, geïntroduceerd worden in de levenswijze als missionary en natuurlijk het leren kennen van onze mede-missionaries en de gemeenschap! De jongens zijn een aantal dagen gaan wandelen en kamperen in de bergen, wij zijn met de vrouwen van Covecrest een paar dagen naar een lake-house geweest, erg relaxed! Hier hebben we meer geleerd over wat het betekent om in gemeenschap te leven. Door bijna iedereen die op Covecrest heeft gewoond wordt het gemeenschapsleven beschreven als een van de mooiste dingen én een van de moeilijkste dingen. Belangrijk is het om de keuze te maken om van je mede-missionaries te houden en ernaar te streven dit zo goed mogelijk na te leven. Daarnaast is natuurlijk een goede, open en betrouwbare communicatie van belang. We hebben o.a. hierover met alle vrouwen gesproken. Het was mooi om te ontdekken dat andere meiden het met dezelfde dingen weleens moeilijk hebben of juist in dezelfde dingen vreugde ervaren als ik. Op een gegeven moment moest iedereen zeggen wat voor jou een opkikker kan zijn als je eens een dipje hebt. Chocolade en ijs waren veelgehoorde manieren om elkaar weer op te vrolijken, maar ook een goed gesprek, samen dingen doen en een dance party houden ;)
HET WEEKSCHEMA
Het leek mij wel leuk en handig om jullie een overzicht te geven van mijn schema van een normale week hier op Covecrest. Dat geeft een goed beeld van wat ik hier doe, en maakt het ook gemakkelijker om dingen die ik in volgende nieuwsbrieven zal gaan schrijven een beetje te kunnen plaatsen. Het is een beetje lastig, omdat er niet vaak ‘normale’ weken zijn in het leven van een missionary, maar ik ga een poging wagen!
Onze dagen zijn ingepland rondom een vast ritme van gebed, met (een gedeelte van) de gemeenschap. Iedere ochtend beginnen we om 7.00u gezamenlijk met een ‘holy hour’ in de kapel. Dit is een uur van stille aanbidding: tijd om te bidden, in de Bijbel te lezen, of gewoon te verblijven in Gods aanwezigheid. Het is erg mooi om mijn dag op deze manier te kunnen beginnen. Het geeft veel rust en vreugde en verdiept mijn relatie met Christus. Ook biedt dit de gelegenheid om te bidden voor al jullie intenties. Na dit uur aanbidding bidden we samen het ochtendgebed van de getijden. Drie keer per week gaan we daarna naar de kerk in een dorpje in de buurt. ’s Middags bidden we soms het Angelus gebed, de rozenkrans of de rozenkrans van Barmhartigheid. Ook hebben we wel eens een tijd van lofprijzing (degenen die mij goed kennen, weten dat dit een van mijn favorieten is). Heerlijk, ik heb zelf al een aantal keren meegespeeld met gitaar en viool! Iedereen sluit de dag af in zijn/haar eigen huis, ik dus in het meidenhuis, met ‘nightprayer’, de dagsluiting.
Meestal ontbijten we met alle fulltime-missionaries samen, na het ochtendgebed of de mis, in de eetzaal van de lodge. Het ontbijt is anders dan wat ik gewend ben in Nederland (niet zo’n lekker brood, warm eten in de ochtend, oatmeal, etc.) maar evengoed lekker en gelukkig is het mogelijk om gezond te eten ;) Ook voor de lunch eten we vaak samen, dit bestaat vaak uit het eten van left-overs van de weekendretraites. We hebben ook wel eens tijd om naar huis te gaan tussendoor, waar mijn brood wacht in de vriezer, kaas en groenten. Ook het avondeten gebeurt gezamenlijk, maar telkens op een andere manier.
Dinsdagen staan in het teken van werkprojecten. We helpen dan mee met dingen die gedaan moeten worden op het Covecrest-terrein, vaak buiten. Ook dit is werk dat opgedragen kan worden tot glorie van God en waarin we dingen leren die ons helpen in ons werk met tieners, zoals nederigheid, behulpzaamheid, vreugde. Ik vind het wel lekker om even fysiek bezig te zijn. Het is soms wel zwaar, maar ook erg gezellig, want je hebt veel tijd om te kletsen! Vorige week dinsdag hebben we met de meiden deze patio aangelegd (helemaal trots natuurlijk)! De jongens hebben een afdak gemaakt voor hun huis.
Dinsdagavond hebben we missionary-dinner, dan eten we samen met alle full-time missionaries. Aangezien wij met de meiden in een aardiger stulpje wonen dan de jongens (zij wonen met z’n allen in een soort van grote sta-caravan) komen zij meestal bij ons eten. Wie er kookt wordt afgewisseld, en het smaakt tot nu toe altijd heerlijk!
Op woensdag, donderdag en vrijdag ochtend hebben we tussen het ontbijt en lunch ‘formation’ (vorming) met alle eerstejaars missionaries. Hierbij worden verschillende onderwerpen behandeld. We leren over de missionaire spiritualiteit, over heiligen, over de leer van de katholieke kerk, etc. Een formation-sessie begint met een talk (soort lezing, of inleiding) gegeven door een van de leiders. Vervolgens hebben we een half uurtje om zelf te bidden en ‘journallen’ (gedachten ordenen en opschrijven, en ook opschrijven wat er in gebed naar voren komt) over wat we zojuist hebben gehoord en wat dit voor ons persoonlijk betekent, in ons eigen leven en onze eigen relatie met God. Daarna komen we terug om hierover met elkaar te delen, meiden en jongens meestal apart. We sluiten tenslotte gezamenlijk af met gebed. Ik leer veel van deze formation-sessies en vind het heerlijk om nieuwe kennis op te doen en te ontdekken hoe dat voor mij van toepassing is in mijn eigen leven. In mijn nieuwsbrieven zal ik ook regelmatig iets delen over deze formation-sessies.
Woensdagavond is er altijd youthgroup, een bijeenkomst voor tieners op Covecrest. Dit is vergelijkbaar met een Life Night, zoals we die ook in Nederland bij Life Teen houden. De tieners van de parochie in het dorp, de St. Helena parochie, komen om 18u aan. Er wordt dan eerst samen gegeten. Dit is een goede tijd om ‘relational ministry’ uit te voeren, gesprekken voeren met de tieners en interesse tonen in wat er in hun leven speelt. Verder bestaat de youthgroup-avond uit een actief spel, catechese, deelgroepjes en gebed. De woensdagmiddag wordt door ons gebruikt om deze avond voor te bereiden.
Donderdagmiddag hebben we na de lunch om 14.00u een ‘intercessory holy hour’. Dit is echt gaaf, op alle LT missiebasissen in Amerika wordt er op die tijd een uur aanbidding gehouden, waarin speciaal gebeden wordt voor Life Teen, alle intenties van de tieners en alle intenties van onze missiepartners (jullie dus!). Direct hierna vindt de ‘bless and prep’ plaats. We gaan dan alle slaapplekken waar de tieners in het weekend zullen verblijven langs, om te controleren of er geen technische defecten zijn (lichten, douches en wc’s controleren), of er voldoende toiletpapier is en om te kijken of er niet op de bedden is geschreven. (Als dat wel het geval is, moeten we het er zelf afschuren…) Ook zegenen we alle bedden en ruimtes met wijwater en gebed. Daarna hebben we meestal even vrije tijd. Op donderdagavond gaan we om de week eten bij een van de families die hier wonen. Dit is altijd erg gezellig en we worden goed verwend. Echt fijn om met een gezin aan tafel te zetten en hen beter te leren kennen, ook de kinderen! Vaak worden er bijvoorbeeld wat gezelschapsspellen gespeeld. De andere donderdagavonden hebben we gemeenschaps-gebed, dat is meestal een tijd van lofprijzing, erg mooi!
Op vrijdagen vasten we met de hele gemeenschap voor een speciale intentie, d.m.v. het eten ven sobere maaltijden en het drinken van water. Het vasten wordt begonnen met gebed op donderdagavond na het avondeten, en duurt tot vrijdagavond na het avondeten. De vrijdagmiddag is er tijd ingepland om te werken aan ‘intentional communication’, het contact onderhouden met onze missiepartners, familie en vrienden. Het is erg fijn om deze tijd te hebben, want de rest van de week is erg vol en ik vind het leuk en belangrijk om met jullie allemaal contact te onderhouden :)
Op vrijdagavond begint het weekend, wat inhoudt dat de drukte begint! Ieder weekend zijn er wel retraites, en komen er groepen tieners naar Covecrest. Ik houd hiervan! Het is mooi om de gelegenheid te hebben richting deze tieners uit te dragen wat we in gebed, formation en het gemeenschapsleven leren, en hen Gods liefde te tonen in woord en daad. Er vinden meestal 2 retraites tegelijkertijd plaats, gebruikmakend van verschillende ruimtes. Wij als missionaries worden telkens ingedeeld bij één van de retreats, óf in het home-team. Als je bij een van de retreats wordt ingedeeld, houdt dit in dat je de organisatoren van die retreat zoveel mogelijk helpt, zowel praktisch als inhoudelijk, wat maar nodig is. Zo heb ik al eens geholpen met het leiden van muziek, maar ook gewoon meegedaan met het programma en erbij gezeten bij smallgroups. Je hebt dan veel tijd om te focussen op relational ministry, in gesprek te gaan met de tieners en met hen mee te ‘journey-en’. Als je in het home-team wordt ingedeeld, heb je verschillende taken. Je zorgt voor het uitdelen van het eten bij de drie eetmomenten en helpt de kok bij het opruimen en afwassen. Tussendoor ga je op bezoek bij mensen die in de buurt wonen en vaak eenzaam zijn, of bij tieners, om met hen te praten en gewoon contact te onderhouden. Ook worden er activiteiten georganiseerd met de tieners. Zondagmiddag wordt alles opgeruimd en ’s avonds hebben we vrije tijd als gemeenschap. We eten samen, doen spellen, kijken een film of spelen ultimate frisbee ;)
Maandag is onze Sabbath-day. Dit houdt in dat we, tot aan de dagsluiting, de hele dag vrij hebben. Dé dag dus om uit te slapen, boodschappen te doen, contact te onderhouden met het thuisfront, muziek te maken en gewoon lekker relaxed thuis te zijn om bij te komen van de drukke week die achter de rug is.
NIEUWE ERVARINGEN
Natuurlijk hebben we ook wel eens momenten dat we vrij zijn en daarin doe ik, als Nederlandse in Amerika, veel nieuwe ervaringen op. Zelfs tijdens het doen van onze ‘ministry’ (jeugdwerk) doen zich deze momenten voor. Zo was ik direct in het eerste weekend dat ik hier was ingedeeld in het home-team. Dit hield voor de vrijdagavond in dat we met een aantal missionaries gingen kijken naar de American football-game van de lokale highschool, om daar tieners te ontmoeten en hen uit te nodigen voor de youthgroup. Yeah, mijn eerste football wedstrijd!! Het was erg leuk om mee te maken, van het spel tot de school-band, de cheerleaders en de gehele sfeer. Aan het eind begreep ik zelfs ongeveer wat het doel van het spel was en hoe de teams dit probeerde voor elkaar te krijgen ;) En natuurlijk won ons thuisteam! Ook hebben we met de meiden een mooie wandelroute gelopen in de bergen van North-Caroline (de staat boven Georgia), ben ik naar een typisch ‘Southern’ festival geweest met blue Grass music, en heb ik voor het eerst in mijn leven inkopen gedaan bij Wallmart!
GOD AAN HET WERK!
Het kleine stukje wat dit onderwerp inneemt in deze nieuwsbrief doet eigenlijk geen recht aan de grote plaatst die het inneemt in mijn leven hier op Covecrest. Ik deel graag meer met jullie over hoe God in mij persoonlijk werkt en hoe Hij door mij heen werkt in de harten van de tieners. En dat allemaal dankzij jullie, jullie gebed en vrijgevigheid! In deze brief wilde ik jullie echter eerst een idee geven van hoe mijn leven er hier uitziet, in de komende nieuwsbrieven zal ik ook meer met jullie delen over inhoudelijke aspecten van mijn leven als missionary.
Wat ik wel alvast kan zeggen is dat God goed is en dat ik Zijn waarheid en liefde hier telkens weer mag ervaren! In de dagelijkse aanbidding, het lezen van Zijn Woord, de mooie natuur, de interessante formation sessies, de mensen om mij heen in de gemeenschap en natuurlijk de tieners die ik ieder weekend mag dienen.
Toen ik hier net was, was het even wennen aan het zover van huis zijn voor zo’n lange tijd, aan het ritme van gebed en het leven met nieuwe huisgenootjes. Er waren wel eens (welleswaar korte) momenten dat ik me wat alleen voelde in deze omgeving en andere cultuur, onzeker in de nieuwe relaties met mijn mede-missionaries, en onzeker in het wel of niet voldoen aan de verwachtingen hier. Maar in gebed kwam het steeds weer terug dat God zei ‘Nina, I am with you and I am enough. Nina, Ik ben bij je en Ik ben genoeg. Je hoeft je nergens druk om te maken, Ik ben hier en Ik houd van je zoals je bent. Blijf bij Mij, blijf in Mijn liefde en Ik zal voorzien.’ En dat doet Hij, iedere dag weer opnieuw. Ik voel me gedragen door God en iedere dag weer gesterkt om Zijn waarheid en liefde uit te dragen aan de mensen om mij heen. Het is dan ook erg mooi om een tiener na afloop van een retreat te horen zeggen dat ze Gods aanwezigheid, Zijn liefde heeft ervaren en helemaal voor Hem en het geloof wil gaan! En andere tieners, die ons, missionaries, als een enorm getuigenis en bemoediging ervaren om zich meer te verdiepen in het geloof. Ik kan alleen maar dankbaar zijn voor zoveel zegeningen!
Ik wil ook al diegenen bedanken die hun intenties aan mij toevertrouwen. Ik heb veel tijd om te bidden, dus mochten jullie specifieke intenties hebben, geef die vooral aan me door :) Weet dat ik voor jullie bid en aan jullie denk! Het is zo bijzonder om te weten dat ik niet in m’n eentje op deze missie ben, maar dat ik dit in verbondenheid met jullie als mijn missiepartners doe!
Voor diegenen die dat willen, vraag ik de komende tijd bijzonder te bidden voor de events die staan te gebeuren binnen de Life Teen beweging: de missie in Haïti, waar deze week een nieuwe Life Teen missiebasis wordt geopend, en alle deelnemers aan de Life Teen trainingsconferentie in Boston. Alvast van harte bedankt!
Ik wens jullie het allerbeste toe en Gods zegen!
Nina :)
nmertens@lifeteen.com
(Het lukt me op het moment niet om foto's te uploaden, maar hopelijk gaat dit in de toekomst wel lukken...)
~ Sing a new song to the Lord for He has worked wonders ~ Psalm 98
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
