NIEUWSBRIEF 5 - Life Teen Missie - MEI & JUNI 2013
Door: Nina
Blijf op de hoogte en volg Nina
04 Juli 2013 | Verenigde Staten, Tiger
Nieuws vanuit Covecrest!
Beste missiepartners, familie en vrienden,
Het allerbeste gewenst vanuit Covecrest! Voor de meesten is de zomervakantie inmiddels aangebroken denk ik, hoera! Hier op Covecrest is de zomerperiode een tijdje geleden begonnen. Dit betekent met name ‘zomerkamp’! In deze nieuwsbrief zal ik jullie meer vertellen over Life Teen zomerkamp, en over een aantal andere dingen die ik heb meegemaakt de afgelopen weken. Ook deel ik verderop mijn plannen voor volgend jaar met jullie, wat gepaard gaat met een uitnodiging om mij en deze missie te blijven ondersteunen.
Zomerkamp!!!!!
… Maar nu eerst zomerkamp! Iedere zomer organiseert Life Teen zomerkampen, dit keer op vier verschillende plaatsen. Het Europese Life Teen zomerkamp dat dit jaar plaatsvindt net over onze grens, in Duitsland, en dan zijn er drie zomerkamp locaties in de VS. Eén in Arizona, een in Hiawassee (op zo’n 45 minuten van Covecrest vandaan) en dan Covecrest zelf. Iedere zomer worden de fulltime missionaries verdeeld over deze kampen, om mee te helpen met het voorbereiden en het leiden van deze kampen. Een aantal maanden geleden kregen wij te horen waar we ingedeeld waren en wat onze taak is. Ik ben ingedeeld in het team Covecrest, wat betekent dat ik de hele zomer hier op Covecrest betrokken ben bij de kampen! Mijn taak is prayer coordinator, wat inhoudt dat ik alles coördineer rondom liturgie en gebed. Ik zet alles klaar voor de mis en aanbidding, leidt iedere week een nieuw gebedsteam van summermissionaries, verzorg gebedsmeditaties, vraag tieners en leiders voor specifieke gebedsintenties, etc.
Op Covecrest zijn er 9 weken zomerkamp, verspreid over een periode van 13 weken. (Hier hebben middelbare scholieren zo’n 3 maanden zomervakantie). Twee weken voor aanvang van de allereerste kampweek zijn er 40 summermissionaries aangekomen hier. Dit zijn studenten die voor de zomer willen helpen met het organiseren van de Life Teen zomerkampen. Zij worden iedere week verbonden aan een groep tieners, doen veel relational ministry en helpen met de uitvoering van het kamp, zoals de activiteiten. Ook is er een groep studenten die helpt met het dienstwerk van het kamp (onderhoud, keukenwerk, fotografie, etc.). Met alle summermissionaries hebben we eerst een werkweek gehad, waarin we het kamp fysiek hebben voorbereid (o.a. de set gemaakt, alle slaapzalen in orde gemaakt, dingen gebouwd en geverfd, activiteiten voorbereid). De tweede week met hen was een trainingsweek, waarin we hen hebben getraind als missionaries en kampleiding, door het geven van catechese, gebedsmomenten en door het hele kampprogramma al eens een keer door te lopen.
En toen begon eind mei zomerkamp ECHT. Iedere week is van maandag t/m zaterdag middag. Telkens komen er zo’n 220 tieners in de leeftijd van 14-18 jaar, vanuit het hele land, maar voornamelijk de meer zuidelijke staten. Zij melden zich aan als parochie en komen dus in groepen met hun jeugdwerker. Ook komt er iedere week een andere host en musician. Het thema dit jaar is Fearless en de ‘metafoor’ waarin dit wordt vormgegeven is skydiving. Fearless betekent niet per se ‘zonder angst zijn’, maar heeft een element van courage (kracht/durf) erin; de durf hebben om iets te doen wat misschien eng is, maar het evengoed doen. En om dan, op God vertrouwend, minder angst (fear less) te hebben. Dit is iets wat in ieders leven voorkomt, ook dat van de tieners. Iedere dag is er een sessie waarin dit thema verder uitgewerkt wordt, waarin er een talk wordt gegeven, er tijd is voor stil gebed en lofprijzing en waarin de tieners onderling in deelgroepen delen over wat er omgaat in hun hart. Daarnaast wordt er iedere dag de heilige mis gevierd, is er veel gelegenheid tot biechten en aanbidding en is er natuurlijk ook veel tijd voor allerlei soorten sportieve en creatieve activiteiten. Dit jaar is het voor het eerst dat het meertje op Covecrest zwembaar is en dat voegt een hele leuke sfeer toe!
Fearless teens – het kampprogramma
De rode draad door het kamp is gekoppeld aan skydiving. De eerste dag staat in het teken van the sign up (God is). In deze sessie worden de tieners aangemoedigd om na te denken over waarheid, het bestaan van God, en worden ze uitgedaagd zich open te stellen voor wat God hen wil geven deze week. Na de maandagavond sessie doen alle tieners een uitdagende obstaclecourse. Dit brengt de groep dichter bij elkaar en de avond wordt afgesloten met een dans-en lofprijs feest rondom een kampvuur. De tweede dag is de training (God loves). Overdag is er veel georganiseerde vrije tijd, waarbij er lekker gesport en gezwommen wordt en de tieners tijd doorbrengen in de Art Barn om iets creatiefs te doen of samen muziek te maken. ’s Avonds is er weer een sessie. Ter voorbereiding op de sprong, is het van belang voorbereidingen te treffen. Deze voorbereiding wordt heel concreet aangeboden in het sacrament van boete en verzoening. Echt zo gaaf! Iedere week komen er 6-8 priesters naar Covecrest, en wachten de tieners in rij om te gaan biechten. Zoveel genade! Tijdens die avond kunnen ze ook naar mij en het gebedsteam komen om met ons te bidden. Dit is mooi om te doen. Vaak delen deze tieners wat er omgaat in hun leven en waar ze het moeilijk mee hebben. Om dit dan aan God voor te leggen en samen met hen te bidden tot onze Vader is een bijzondere ervaring en erg krachtig. De sessie op de derde dag is the plane ride (God invites). De sessie deze avond is de eucharistieviering, uitgebreid met uitleg over de verschillende dingen in de liturgie van de mis. God nodigt hen uit om de sprong te wagen, en zich toe te vertrouwen aan Hem. De vierde sessie is the jump (I respond), hier springen de tieners in de diepte. God heeft hen uitgenodigd, nu zijn zij het die een antwoord moeten geven op deze uitnodiging. Het kost fearlesness om ‘ja’ te zeggen tegen God, maar het is het enorm waard! Deze avond is er een lange tijd van aanbidding van het Allerheiligste en ervaren vele tieners dat God een persoonlijke relatie aan wil gaan met ieder van hen, een relatie van waarheid, liefde en vrede. Op deze twee dagen gaan de tieners overdag raften en doen ze het touwenparcours (high ropes en lowropes). De vijfde sessie is the landing (I change). Nu de tieners gekozen hebben hun leven aan God te geven en ‘gesprongen’ zijn, moet er een goede landing zijn. Ze kunnen niet teruggaan naar huis en hun leven hetzelfde leven als voorheen. Er zullen dingen zijn die ze moeten veranderen. Bepaalde zonden die ze moeten overwinnen, meer tijd die ze vrij kunnen maken voor God, relaties met mensen ten goede veranderen, etc. In deze sessie worden hen vier tools aangereikt die hun kunnen helpen bij het uitleven van deze dingen: Sacraments, Overcoming sin habits, Accountability and community, Prayer (de sacramenten, het overkomen van zondige gewoonten, verantwoording en gemeenschap, gebed). In het kort: SOAP (‘zeep’), een woord dat goed aansluit bij de eerdere activiteiten van die dag, de messy games. Aan het eind van de sessie bidden de tieners samen als deelgroep en vragen ze God hen te helpen als ze weer thuis zijn. De laatste sessie op zaterdag is the mission. De tieners zijn nu geheel voorbereid om terug te gaan naar huis en daar een getuige en voorbeeld te zijn voor de mensen om hen heen. Aan het eind van de mis, vlak voordat ze naar huis gaan, worden ze dan ook uitgezonden en bidden alle summer- en fulltime missionaries over hen als groep. Na een week zo met hen bezig te zijn geweest is het altijd wel een beetje moeilijk om sommigen te zien gaan, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Het is beter de ontmoeting met hen die week als een zegening te zien, dan hun vertrek als een verlies.
Als alle groepen vertrokken zijn, gaan we met alle summerstaff naar de kapel om de week af te sluiten met gebed en alle tieners en intenties in gebed bij God te brengen. Dit is gedurende de hele week ook een van mijn taken, als gebed coördinator, om te zorgen dat het kamp omgeven is van gebed. Iedere week heb ik een prayerteam onder mijn hoede, waarmee we ’s ochtends samenkomen om de dag te beginnen met gebed. Gedurende de hele dag is er uitstelling van het Allerheiligste in de kapel en wordt er gebeden voor de tieners en hun intenties, door het gebedsteam, stafleden en begeleiders die met de tieners meekomen. Erg krachtig! Na de afsluiting in de kapel is het tijd om het kamp op te ruimen en klaar te maken voor een nieuwe week!
De vruchten van kamp
Het is dus druk en hard werken, maar o zo geweldig om te doen! Kamp kost veel energie, maar ik krijg er zoveel energie voor terug! Het is prachtig om te zien hoe de levens van die tieners veranderen door alles wat ze hier horen en meemaken. En niet doordat het kamp of Covecrest zo geweldig is (wat natuurlijk ook het geval is, haha) maar doordat God zo geweldig is! Deze week is echt een tijd dat deze tieners, die veelal uit gebroken gezinnen komen of op een andere manier veel te verduren hebben thuis, zich geliefd mogen voelen, lekker met elkaar en de missionaries actief bezig zijn en waar ze werkelijk tijd vrijmaken om God te ontmoeten. Gedurende de week bloeien de tieners op. Ze delen meer met elkaar en stralen meer en meer uit dat ze weten dat ze geliefd zijn, dat ze weten dat God werkelijk bestaat en geïnteresseerd is in hén persoonlijk. Dat God trouw is en altijd bij hen is, ook als ze weer thuis zijn. Soms raak ik verstrikt in de praktische dingen die ik moet regelen tijdens kamp en vergeet ik te kijken naar hoe God aan het werk is. Maar gelukkig zijn er vele momenten dat ik Gods glorie om me heen zie en me realiseer hoe gezegend ik ben dat God mij voor dit werk wil gebruiken. Ik zelf en de tieners en mensen met wie ik deze missie doe, ontvangen zoveel genade en zoveel vreugde hiervoor! Een vreugde die niet kortdurend is, maar een diepe vreugde die vrede brengt.
Ik hoop dat ook jullie, als mijn missiepartners, kunnen delen in deze genade en deze vreugde. Ook dit hele gedeelte van de missie was zonder jullie echt niet mogelijk, dus namens mij, de andere missionaries en alle tieners die ik ontmoet en wiens levens veranderen, dank jullie wel hiervoor! Voor foto’s van het Life Teen zomerkamp kunnen jullie als het goed is binnenkort op Facebook kijken onder ‘Life Teen International’, of op de website www.lifeteen.com. Het Life Teen kamp in Europa vindt plaats in Duitsland dit jaar, van 22-26 juli. Er komen veel Nederlandse tieners, een hele groep Spanjaarden en ook tieners uit Duitsland en van Amerikaanse legerbasissen. Een aantal van mijn mede-missionaries zijn nu op missie in Europa en zullen ook bij het Life Teen kamp aanwezig zijn. Graag gebed hiervoor gevraagd, voor alle voorbereidingen, de leiders en natuurlijk de tieners die zullen komen. God is niet alleen aanwezig hier op Covecrest of in Amerika, maar net zozeer in Europa en in Nederland! Verwacht wonderen, en bid groots! God is goed!
Theologie van het Lichaam – retraite
Voordat iedereen van de fulltime missionaries werd uitgezonden naar de verschillende kamplocaties, hadden we voor onszelf een retraite op Covecrest. Dit was een retraite over de theologie van het lichaam. Paus Johannes Paulus II heeft van 1979 – 1984 zijn woensdag audiënties toegewijd aan dit onderwerp en later is hier een boek over uitgekomen. Er wordt uitgelegd hoe wij als mensen lichaam, ziel en geest zijn en hoe dit alle drie goed is. En hoe wij met ons lichaam een sacrament zijn, een zichtbaar teken van Gods genade. En hoe dit alles in verband staat met Gods plan van verlossing. Eigenlijk is het een uitleg van de bijbel, met de nadruk op een boodschap die zo belangrijk is te weten. Nu, in deze tijd waarin veel van de goedheid van ons lichaam wordt aangevallen en verdraaid, maar werkelijk ten alle tijden. Ik had al wel vaker een lezing of een bijeenkomst over Theologie van het Lichaam bijgewoond en was er al heel enthousiast over. Maar ik had nog nooit het ‘hele plaatje’ te horen gekregen, en dat was het geval tijdens deze 3 daagse retraite. Deze leer is zo groot dat het alsnog alleen maar de grote lijnen waren, maar het was gaaf om eindelijk het geheel te horen. En ik werd erdoor omver geblazen… wat een geweldige inzichten en een waarheid die spreekt tot mijn hart! Het geeft zo’n goed antwoord op de vraag waarom we geschapen zijn, wat ons doel is in het leven en wie we ten diepste zijn als mens. Het is onmogelijk om de theologie van het lichaam in het kort uit te leggen (in ieder geval voor mij), dat zou geen recht doen aan de rijkdom van deze leer. Maar voor de geïnteresseerden, op de volgende website is meer informatie en uitleg te vinden: www.theologyofthebody.net . De originele audiënties van de paus zijn te vinden op http://www.ewtn.com/library/papaldoc/jp2tbind.htm . Ook de moeite waard om op Youtube op te zoeken is de artiest Josh Garrels. Veel van zijn muziekteksten zijn geïnspireerd door deze leer van de Kerk, bijvoorbeeld zijn lied ‘Beyond the Blue’. Echt goed!
Weekendje weg
Het laatste weekend met alle full time missionaries, voordat zomerkamp voorbereidingen begonnen, zijn we met z’n allen naar een lake house geweest. Een prachtig, luxe huis aan een meer, op een klein uurtje afstand van Covecrest. De eigenaren van dit huis vinden de missie die we doen zo geweldig, dat ze ons aanboden gratis hier te verblijven en tot rust te komen. Dit was zo’n gift! Het was heerlijk om nog even met iedereen bij elkaar te zijn en te relaxen (uitslapen, bidden, zwemmen, spelletjes doen, danceparty’s, samen eten) voordat we uit elkaar gingen en de drukte van de zomerkampen begon.
Bezoek uit Nederland!
De afgelopen weken heb ik wat bekenden mogen ontvangen hier op Covecrest! In mei zijn mijn vrienden Dennis en Julie op bezoek geweest. Wat een vreugde om hen hier te hebben! Zij hebben druk meegeholpen met allerlei voorbereidingen voor het zomerkamp, van het bouwen en beitsen van trappen tot het maken van naamkaartjes en andere creatieve dingen. Echt mooi om een aantal dagen samen met hen door te kunnen brengen en voor hen om het missionary-leven op Covecrest mee te maken!
Een paar weken later in mei zijn mijn ouders een aantal dagen op bezoek geweest. Ook dit was geweldig! Zo fijn om hen te laten zien waar ik woon, hen voor te stellen aan iedereen hier en gewoon bij te praten over alles wat ik hier heb meegemaakt en zij in Nederland. Het grootste gedeelte van hun verblijf zijn ze gewoon op Covecrest geweest en hebben ook zij hun steentje bijgedragen aan de voorbereidingen voor het zomerkamp. Maar ik had ook een dag vrij om er samen met hen op uit te gaan. We hebben toen het Tallulah Gorge State Park bezocht, een prachtig natuurpark rondom een bergkloof/waterval. Daarna lekker geluncht bij U Joint, een lokaal, typisch Amerikaans eetcafétje in een van de dorpen hier. Het was echt een mooie tijd samen.
Het weekend voor de eerste kampweek met de tieners heb ik met mijn ouders en Stephie doorgebracht in de stad Saint Louis, MO. Hier werd op 25 mei namelijk onze vriend Fr. Charlie Samson tot priester gewijd. Hij is een Amerikaanse priesterstudent, studerend in Rome, die we jaren geleden hebben ontmoet tijdens de WJD in Keulen. Sindsdien is hij een goede vriend van ons gezin en het was echt supergaaf om bij zijn wijding aanwezig te zijn en deze grote gebeurtenis te vieren. Ook waren we natuurlijk bij zijn eerste heilige mis, waar Stephie en ik het Ave Maria hebben voorgedragen. Was echt genieten om een weekendje samen met hen allemaal door te brengen!
… en wat nu?
Zoals jullie kunnen lezen blijf ik genieten van al het moois wat ik hier meemaak. En zeker zijn er ook weleens moeilijke momenten. Soms is het lastig om continu omgeven te zijn met mensen, soms is het lastig om korte nachten en een druk programma te hebben. Soms mis ik Nederland en mijn familie en vrienden en dan is Amerika toch wel ver weg. Maar deze momenten zijn maar kort en als ik het in gebed breng vind ik telkens weer die vrede en vreugde die dieper is en de overtuiging dat dit de missie is waartoe God me heeft geroepen.
Inmiddels ben ik al iets meer dan 9 maanden hier. Nog een aantal weken en dan zit mijn eerste missiejaar binnen Life Teen erop! En wat volgend jaar? Dat is natuurlijk een vraag die me de afgelopen maanden heeft bezig gehouden en waar nu sinds een tijd duidelijkheid over is! Graag neem ik de tijd om jullie op de hoogte te brengen van mijn verdere missie en het discernment proces (bidden en overwegen waar God mij volgend jaar wil hebben) dat hieraan vooraf is gegaan.
Tweejarig commitment
Toen ik mijn mission application indiende vorig jaar werd mij o.a. gevraagd of ik open was voor een tweejarig commitment binnen Life Teen missions. Ik vond het idee om twee jaren weg te zijn wel moeilijk, maar ik wilde open zijn voor Gods plan met mij en deze missie. Ik heb dus toegezegd tot dit tweejarig commitment binnen Life Teen missie. Dit wilde niet per se zeggen twee jaar in Amerika, een tweede jaar zou mogelijk ook in Nederland plaats kunnen vinden. Maar dat was niet iets wat al duidelijk was of ook maar op de agenda stond. Het was meer de bereidheid om open te zijn voor waar God me het tweede jaar zou roepen. Ik richtte mezelf dus voornamelijk op dit eerste missiejaar op Covecrest, wetende dat ik waarschijnlijk nog een tweede missiejaar zou doen, in Nederland of nog een jaar in Amerika.
Life Teen missions is 6-7 jaar geleden gestart en het is nog altijd aan het groeien en in ontwikkeling. Mijn jaar is het voor het eerst dat ze de missionaries vragen een tweejarig commitment aan te gaan. Gedurende dit jaar is het duidelijker geworden, ook voor Life Teen als een beweging, hoe de ‘doorloop’ als LT missionary eruit ziet en wat het tweejarig commitment inhoudt. Het eerste jaar is met name een vormingsjaar, met daarnaast in de weekenden outreach en enkele missiereizen. Het tweede jaar worden de missionaries uitgezonden naar een van de missiebasissen in Amerika (voor nu is dat Atlanta of Houston). Een eventueel derde jaar kunnen missionaries, mochten zij betrokken willen blijven in LT missions, uitgezonden worden naar een buitenlandse basis (voor nu alleen Haïti, wellicht in de toekomst Europa?).
Volgend jaar
In februari zo’n beetje werd ons verteld om te beginnen met bidden voor ‘volgend jaar’. Om te bidden over waar God ons wil hebben, maar met name om te bidden voor openheid. Dat waar we ook geplaatst zouden worden, we hier vrede mee zouden hebben en ons daarop volledig en met enthousiasme konden storten. De drie opties voor mijn idee waren ófwel blijven op Covecrest voor een tweede jaar, als leider voor de nieuwe vrouwelijke missionaries, ófwel naar een van de binnenlandse missiebasissen, ófwel terug naar Nederland. Ik voelde me niet per se geroepen om nog een jaar op Covecrest te blijven. Het is een hele mooie plek met een geweldige gemeenschap, maar ik voelde meer voor een missie in een stad, wat meer uitgaand. Ik heb een gesprek gehad met onze missionsdirector, waarin ik hem vertelde over het verlangen dat ik heb om me in te zetten voor de Kerk in Nederland, maar niet precies wist wat dat inhield. En dat ik ook open was om nog een tweede jaar in Amerika actief te zijn in LT missions. Hij heeft hiervoor gebeden, net als ikzelf, familie en andere missionaries. En meer en meer werd voor mij bevestigd dat het voor mij dit jaar nog niet de tijd is om terug te gaan naar Nederland. Dat ik hier in de VS nog veel kan groeien en leren over gemeenschap, missions en ministry in een stad en de outreach die hierbij hoort. Daarnaast is het me heel duidelijk dat in Nederland de bodem steeds meer klaargemaakt wordt voor een vernieuwing in de evangelisatie aan de jeugd binnen de Kerk en dat deze zelfs al bezig is. Het is voor mij zo mooi en bemoedigend om te horen dat God ook daar echt aan het werk is, en dingen klaar aan het maken is voor mijn terugkeer (zo voel ik het in ieder geval nu). Er zijn hoopvolle ontwikkelingen in het katholieke jeugdwerk in Nederland, o.a. binnen Life Teen, de (studenten) parochie in Utrecht en broeders van St. Jan, de JPII Stichting en vele andere katholieke bewegingen en organisaties. Ik blijf al deze initiatieven en hun rol in evangelisatie in mijn gebed houden, ervan overtuigd dat God een geweldig plan heeft met Nederland en de rest van Europa!
Missie in Atlanta!
Om een beter idee te krijgen van de missies in Houston en Atlanta, zijn er ook ‘afgevaardigden’ van de missiebasissen aldaar naar Covecrest gekomen. Toen Randy Raus, de voorzitter van Life Teen, kwam om te vertellen over de missie op de basis in Atlanta, sprak dit me erg aan. Ik kon niet eens precies uitleggen waarom, maar ik had het idee dat dat was waar ik volgend jaar hoor te zijn. De verschillende onderdelen van de missie spraken me aan, het feit dat er al een Life Teen gemeenschap is met veel gezinnen en het feit dat het nog steeds redelijk in de buurt van Covecrest is (op zo’n 2 uur afstand met de auto). Vlak voor Pasen dit jaar kregen we persoonlijk te horen gekregen op welke missiebasis we geplaats zijn. Ik kreeg te horen dat ik volgend jaar op de missiebasis in Atlanta zal zijn! Hoewel het ergens wel wat moeilijk was om nu met zekerheid te horen dat ik nog niet terugga naar Nederland en ik iedereen dus nog wat langer moet missen, was ik direct heel enthousiast over Atlanta en voelde ik vrede met dit besluit. Wetende dat er zoveel voor gebeden is, vertrouw ik erop dat dit is waar God mij volgend jaar wil hebben en dat dat dus de beste plek is voor mij en mijn missie. En ik heb er dan ook veel zin in! Ik zit in een team met Carrie (basisleider), Amanda, Kretha, Nate en Woody, stuk voor stuk geweldige mede-missionaries
De missie in Atlanta zal er anders uitzien dan die op Covecrest. Het is meer een ‘uitgaande’ missie, waarbij geen groepen naar ons toekomen, maar wij naar parochies gaan en het tienerwerk daar ondersteunen of zelf activiteiten organiseren. Naar mijn idee is dit meer gelijk aan hoe de organisatie van jeugdwerk eruit ziet in Nederland. In april zijn we met ons team van volgend jaar voor een week naar Atlanta geweest. We hebben de week met de huidige LT missionaries meegedaan, en hebben mensen ontmoet waarmee we volgend jaar zullen samenwerken. Randy had een avond georganiseerd waarvoor hij ook een aantal jeugdwerkers van verschillende parochies had uitgenodigd. Zo konden wij ons aan elkaar voorstellen en alvast ideeën voor volgend jaar bespreken.
Een aantal onderdelen van de missie volgend jaar zijn inmiddels bekend. Een van de kernpunten is discipleship (‘discipel schap’). Er zijn zo’n acht Life Teen parochies waarbij we dit zullen aanbieden. Ik zal dus, samen met een andere missionary, 2 of 3 parochies toebedeeld krijgen, waarbij ik het hele jaar betrokken zal zijn. We zullen deze parochies iedere week bezoeken, en aan de slag gaan met de juniors en seniors (de 16-18 jarigen). Deze leeftijdsgroep is belangrijk, omdat zij de leiders zijn voor de rest van de groep. Zij hebben (bijna) de leeftijd om naar college (hoger onderwijs) te gaan en als zij werkelijk de keuze maken om hun leven als ware christen te leven voor God, kunnen zij vervolgens veel betekenen voor anderen en andere tieners/jongeren naar Christus leiden. Dit discipleship zal o.a. bestaan uit bijbelstudies, samen bidden, met elkaar delen over het geloof en ook gezellig tijd met elkaar doorbrengen in gemeenschap. Op deze manier kunnen we relaties met deze tieners opbouwen en met hen hun geloofsweg lopen. Naast de discipleship parochies, zullen we op de zondagen ook andere Life Teen parochies bezoeken en hen helpen met de Life Nights (catechese). Dit zal grotendeels een dienend karakter hebben (helpen met opbouwen, afbreken, etc.), zodat de jeugdwerkers en kernleden die de tieners iedere week zien meer tijd hebben om een relatie met de tieners op te bouwen en met hen te spreken en bidden. Verder zullen we helpen op het nationale kantoor van Life Teen, dat zich in Atlanta bevindt, en het missiondistrict (een katholieke boekwinkel met ruimte om mensen te ontvangen) dat hieraan verbonden is. Ik verwacht dat me dit ook de gelegenheid geeft om Life Teen in Nederland te ondersteunen. Life Teen heeft bijvoorbeeld veel goede boeken, uitgeschreven catechese sessies, etc., maar alles is in het Engels. Waarschijnlijk kan ik iets betekenen in het vertalen van materialen van het Engels naar het Nederlands, zodat deze rijkdom ook in Nederland ingezet kan worden. Tenslotte zullen we ook helpen met allerlei katholieke tieneractiviteiten die in Atlanta plaatsvinden. Een van deze activiteiten is de XLT Atlanta en ik ben super blij om hier deel uit van te gaan maken! XLT Atlanta is een avond van gebed, lofprijzing, een spreker en aanbidding. Er komen hele goede worshipleaders en bands, die werkelijk een gebedsvolle sfeer creëren. Per keer komen er meer dan 300 tieners naar deze aanbiddingsavond en telkens weer worden harten geraakt door het geweldige sacrament van de Eucharistie. In de eerste week dat we bij elkaar komen als Atlanta team, zullen we verder bidden over wat wij als team kunnen betekenen voor evangelisatie aan de jeugd en hoe we dat gaan vormgeven. Hiervoor vraag ik graag jullie gebed, dat we ons hierin mogen laten leiden door de Heilige Geest, zodat God ons kan gebruiken als Zijn instrument.
Vakantie in Nederland
Per 10 september zal ik dus in Atlanta beginnen met mijn tweede missiejaar. Maar... tussen dit jaar en volgend jaar heb ik vier weken vakantie en daarvoor kom ik natuurlijk terug naar Nederland! Ik heb veel zin om tijd door te brengen thuis met mijn gezin en natuurlijk om familie en vrienden te zien. Ook ga ik weer even heerlijk genieten van lekkere kaas, goed brood en hagelslag! Er zullen wat praktische dingen zijn die ik moet regelen, maar ik ga proberen het voor het grootste gedeelte vakantie te laten zijn! Graag wil ik tijd maken om mijn thuisparochies te bezoeken (ja, dat zijn er meerdere intussen, haha), zodat ik persoonlijk over mijn ervaringen kan vertellen.
Mochten jullie geïnteresseerd zijn om mij en deze missie te ondersteunen, met gebed of op financiële wijze, dan kun je contact met me opnemen.
Tot slot
Tot slot wens ik jullie allen een hele mooie zomer toe! Dat de vakantie rust mag geven en ieder weer dichter bij God en familie mag brengen. Blijf mij in jullie gebed houden, en ik doe hetzelfde voor jullie! Een laatste opmerking: er zijn nog plekken vrij voor zowel jongens als meiden voor het komend missiejaar op Covecrest. Voel jij je geroepen om God te dienen binnen Life Teen missions? Of ken je misschien iemand voor wie deze missie iets zal zijn en wil je meer informatie? Wacht niet langer, be fearless en bezoek de website www.lifeteen.com/missions voor meer informatie! Bid ervoor, of voor die persoon die je ingedachte hebt en God zal je leiden en geweldige dingen doen in je leven!
Hartelijke groeten en Gods zegen!
Nina
~Ja, om Hem is ons hart verheugd, op zijn heilige naam stellen wij ons vertrouwen~ Psalm 33:21
Beste missiepartners, familie en vrienden,
Het allerbeste gewenst vanuit Covecrest! Voor de meesten is de zomervakantie inmiddels aangebroken denk ik, hoera! Hier op Covecrest is de zomerperiode een tijdje geleden begonnen. Dit betekent met name ‘zomerkamp’! In deze nieuwsbrief zal ik jullie meer vertellen over Life Teen zomerkamp, en over een aantal andere dingen die ik heb meegemaakt de afgelopen weken. Ook deel ik verderop mijn plannen voor volgend jaar met jullie, wat gepaard gaat met een uitnodiging om mij en deze missie te blijven ondersteunen.
Zomerkamp!!!!!
… Maar nu eerst zomerkamp! Iedere zomer organiseert Life Teen zomerkampen, dit keer op vier verschillende plaatsen. Het Europese Life Teen zomerkamp dat dit jaar plaatsvindt net over onze grens, in Duitsland, en dan zijn er drie zomerkamp locaties in de VS. Eén in Arizona, een in Hiawassee (op zo’n 45 minuten van Covecrest vandaan) en dan Covecrest zelf. Iedere zomer worden de fulltime missionaries verdeeld over deze kampen, om mee te helpen met het voorbereiden en het leiden van deze kampen. Een aantal maanden geleden kregen wij te horen waar we ingedeeld waren en wat onze taak is. Ik ben ingedeeld in het team Covecrest, wat betekent dat ik de hele zomer hier op Covecrest betrokken ben bij de kampen! Mijn taak is prayer coordinator, wat inhoudt dat ik alles coördineer rondom liturgie en gebed. Ik zet alles klaar voor de mis en aanbidding, leidt iedere week een nieuw gebedsteam van summermissionaries, verzorg gebedsmeditaties, vraag tieners en leiders voor specifieke gebedsintenties, etc.
Op Covecrest zijn er 9 weken zomerkamp, verspreid over een periode van 13 weken. (Hier hebben middelbare scholieren zo’n 3 maanden zomervakantie). Twee weken voor aanvang van de allereerste kampweek zijn er 40 summermissionaries aangekomen hier. Dit zijn studenten die voor de zomer willen helpen met het organiseren van de Life Teen zomerkampen. Zij worden iedere week verbonden aan een groep tieners, doen veel relational ministry en helpen met de uitvoering van het kamp, zoals de activiteiten. Ook is er een groep studenten die helpt met het dienstwerk van het kamp (onderhoud, keukenwerk, fotografie, etc.). Met alle summermissionaries hebben we eerst een werkweek gehad, waarin we het kamp fysiek hebben voorbereid (o.a. de set gemaakt, alle slaapzalen in orde gemaakt, dingen gebouwd en geverfd, activiteiten voorbereid). De tweede week met hen was een trainingsweek, waarin we hen hebben getraind als missionaries en kampleiding, door het geven van catechese, gebedsmomenten en door het hele kampprogramma al eens een keer door te lopen.
En toen begon eind mei zomerkamp ECHT. Iedere week is van maandag t/m zaterdag middag. Telkens komen er zo’n 220 tieners in de leeftijd van 14-18 jaar, vanuit het hele land, maar voornamelijk de meer zuidelijke staten. Zij melden zich aan als parochie en komen dus in groepen met hun jeugdwerker. Ook komt er iedere week een andere host en musician. Het thema dit jaar is Fearless en de ‘metafoor’ waarin dit wordt vormgegeven is skydiving. Fearless betekent niet per se ‘zonder angst zijn’, maar heeft een element van courage (kracht/durf) erin; de durf hebben om iets te doen wat misschien eng is, maar het evengoed doen. En om dan, op God vertrouwend, minder angst (fear less) te hebben. Dit is iets wat in ieders leven voorkomt, ook dat van de tieners. Iedere dag is er een sessie waarin dit thema verder uitgewerkt wordt, waarin er een talk wordt gegeven, er tijd is voor stil gebed en lofprijzing en waarin de tieners onderling in deelgroepen delen over wat er omgaat in hun hart. Daarnaast wordt er iedere dag de heilige mis gevierd, is er veel gelegenheid tot biechten en aanbidding en is er natuurlijk ook veel tijd voor allerlei soorten sportieve en creatieve activiteiten. Dit jaar is het voor het eerst dat het meertje op Covecrest zwembaar is en dat voegt een hele leuke sfeer toe!
Fearless teens – het kampprogramma
De rode draad door het kamp is gekoppeld aan skydiving. De eerste dag staat in het teken van the sign up (God is). In deze sessie worden de tieners aangemoedigd om na te denken over waarheid, het bestaan van God, en worden ze uitgedaagd zich open te stellen voor wat God hen wil geven deze week. Na de maandagavond sessie doen alle tieners een uitdagende obstaclecourse. Dit brengt de groep dichter bij elkaar en de avond wordt afgesloten met een dans-en lofprijs feest rondom een kampvuur. De tweede dag is de training (God loves). Overdag is er veel georganiseerde vrije tijd, waarbij er lekker gesport en gezwommen wordt en de tieners tijd doorbrengen in de Art Barn om iets creatiefs te doen of samen muziek te maken. ’s Avonds is er weer een sessie. Ter voorbereiding op de sprong, is het van belang voorbereidingen te treffen. Deze voorbereiding wordt heel concreet aangeboden in het sacrament van boete en verzoening. Echt zo gaaf! Iedere week komen er 6-8 priesters naar Covecrest, en wachten de tieners in rij om te gaan biechten. Zoveel genade! Tijdens die avond kunnen ze ook naar mij en het gebedsteam komen om met ons te bidden. Dit is mooi om te doen. Vaak delen deze tieners wat er omgaat in hun leven en waar ze het moeilijk mee hebben. Om dit dan aan God voor te leggen en samen met hen te bidden tot onze Vader is een bijzondere ervaring en erg krachtig. De sessie op de derde dag is the plane ride (God invites). De sessie deze avond is de eucharistieviering, uitgebreid met uitleg over de verschillende dingen in de liturgie van de mis. God nodigt hen uit om de sprong te wagen, en zich toe te vertrouwen aan Hem. De vierde sessie is the jump (I respond), hier springen de tieners in de diepte. God heeft hen uitgenodigd, nu zijn zij het die een antwoord moeten geven op deze uitnodiging. Het kost fearlesness om ‘ja’ te zeggen tegen God, maar het is het enorm waard! Deze avond is er een lange tijd van aanbidding van het Allerheiligste en ervaren vele tieners dat God een persoonlijke relatie aan wil gaan met ieder van hen, een relatie van waarheid, liefde en vrede. Op deze twee dagen gaan de tieners overdag raften en doen ze het touwenparcours (high ropes en lowropes). De vijfde sessie is the landing (I change). Nu de tieners gekozen hebben hun leven aan God te geven en ‘gesprongen’ zijn, moet er een goede landing zijn. Ze kunnen niet teruggaan naar huis en hun leven hetzelfde leven als voorheen. Er zullen dingen zijn die ze moeten veranderen. Bepaalde zonden die ze moeten overwinnen, meer tijd die ze vrij kunnen maken voor God, relaties met mensen ten goede veranderen, etc. In deze sessie worden hen vier tools aangereikt die hun kunnen helpen bij het uitleven van deze dingen: Sacraments, Overcoming sin habits, Accountability and community, Prayer (de sacramenten, het overkomen van zondige gewoonten, verantwoording en gemeenschap, gebed). In het kort: SOAP (‘zeep’), een woord dat goed aansluit bij de eerdere activiteiten van die dag, de messy games. Aan het eind van de sessie bidden de tieners samen als deelgroep en vragen ze God hen te helpen als ze weer thuis zijn. De laatste sessie op zaterdag is the mission. De tieners zijn nu geheel voorbereid om terug te gaan naar huis en daar een getuige en voorbeeld te zijn voor de mensen om hen heen. Aan het eind van de mis, vlak voordat ze naar huis gaan, worden ze dan ook uitgezonden en bidden alle summer- en fulltime missionaries over hen als groep. Na een week zo met hen bezig te zijn geweest is het altijd wel een beetje moeilijk om sommigen te zien gaan, maar dat hoort er nu eenmaal bij. Het is beter de ontmoeting met hen die week als een zegening te zien, dan hun vertrek als een verlies.
Als alle groepen vertrokken zijn, gaan we met alle summerstaff naar de kapel om de week af te sluiten met gebed en alle tieners en intenties in gebed bij God te brengen. Dit is gedurende de hele week ook een van mijn taken, als gebed coördinator, om te zorgen dat het kamp omgeven is van gebed. Iedere week heb ik een prayerteam onder mijn hoede, waarmee we ’s ochtends samenkomen om de dag te beginnen met gebed. Gedurende de hele dag is er uitstelling van het Allerheiligste in de kapel en wordt er gebeden voor de tieners en hun intenties, door het gebedsteam, stafleden en begeleiders die met de tieners meekomen. Erg krachtig! Na de afsluiting in de kapel is het tijd om het kamp op te ruimen en klaar te maken voor een nieuwe week!
De vruchten van kamp
Het is dus druk en hard werken, maar o zo geweldig om te doen! Kamp kost veel energie, maar ik krijg er zoveel energie voor terug! Het is prachtig om te zien hoe de levens van die tieners veranderen door alles wat ze hier horen en meemaken. En niet doordat het kamp of Covecrest zo geweldig is (wat natuurlijk ook het geval is, haha) maar doordat God zo geweldig is! Deze week is echt een tijd dat deze tieners, die veelal uit gebroken gezinnen komen of op een andere manier veel te verduren hebben thuis, zich geliefd mogen voelen, lekker met elkaar en de missionaries actief bezig zijn en waar ze werkelijk tijd vrijmaken om God te ontmoeten. Gedurende de week bloeien de tieners op. Ze delen meer met elkaar en stralen meer en meer uit dat ze weten dat ze geliefd zijn, dat ze weten dat God werkelijk bestaat en geïnteresseerd is in hén persoonlijk. Dat God trouw is en altijd bij hen is, ook als ze weer thuis zijn. Soms raak ik verstrikt in de praktische dingen die ik moet regelen tijdens kamp en vergeet ik te kijken naar hoe God aan het werk is. Maar gelukkig zijn er vele momenten dat ik Gods glorie om me heen zie en me realiseer hoe gezegend ik ben dat God mij voor dit werk wil gebruiken. Ik zelf en de tieners en mensen met wie ik deze missie doe, ontvangen zoveel genade en zoveel vreugde hiervoor! Een vreugde die niet kortdurend is, maar een diepe vreugde die vrede brengt.
Ik hoop dat ook jullie, als mijn missiepartners, kunnen delen in deze genade en deze vreugde. Ook dit hele gedeelte van de missie was zonder jullie echt niet mogelijk, dus namens mij, de andere missionaries en alle tieners die ik ontmoet en wiens levens veranderen, dank jullie wel hiervoor! Voor foto’s van het Life Teen zomerkamp kunnen jullie als het goed is binnenkort op Facebook kijken onder ‘Life Teen International’, of op de website www.lifeteen.com. Het Life Teen kamp in Europa vindt plaats in Duitsland dit jaar, van 22-26 juli. Er komen veel Nederlandse tieners, een hele groep Spanjaarden en ook tieners uit Duitsland en van Amerikaanse legerbasissen. Een aantal van mijn mede-missionaries zijn nu op missie in Europa en zullen ook bij het Life Teen kamp aanwezig zijn. Graag gebed hiervoor gevraagd, voor alle voorbereidingen, de leiders en natuurlijk de tieners die zullen komen. God is niet alleen aanwezig hier op Covecrest of in Amerika, maar net zozeer in Europa en in Nederland! Verwacht wonderen, en bid groots! God is goed!
Theologie van het Lichaam – retraite
Voordat iedereen van de fulltime missionaries werd uitgezonden naar de verschillende kamplocaties, hadden we voor onszelf een retraite op Covecrest. Dit was een retraite over de theologie van het lichaam. Paus Johannes Paulus II heeft van 1979 – 1984 zijn woensdag audiënties toegewijd aan dit onderwerp en later is hier een boek over uitgekomen. Er wordt uitgelegd hoe wij als mensen lichaam, ziel en geest zijn en hoe dit alle drie goed is. En hoe wij met ons lichaam een sacrament zijn, een zichtbaar teken van Gods genade. En hoe dit alles in verband staat met Gods plan van verlossing. Eigenlijk is het een uitleg van de bijbel, met de nadruk op een boodschap die zo belangrijk is te weten. Nu, in deze tijd waarin veel van de goedheid van ons lichaam wordt aangevallen en verdraaid, maar werkelijk ten alle tijden. Ik had al wel vaker een lezing of een bijeenkomst over Theologie van het Lichaam bijgewoond en was er al heel enthousiast over. Maar ik had nog nooit het ‘hele plaatje’ te horen gekregen, en dat was het geval tijdens deze 3 daagse retraite. Deze leer is zo groot dat het alsnog alleen maar de grote lijnen waren, maar het was gaaf om eindelijk het geheel te horen. En ik werd erdoor omver geblazen… wat een geweldige inzichten en een waarheid die spreekt tot mijn hart! Het geeft zo’n goed antwoord op de vraag waarom we geschapen zijn, wat ons doel is in het leven en wie we ten diepste zijn als mens. Het is onmogelijk om de theologie van het lichaam in het kort uit te leggen (in ieder geval voor mij), dat zou geen recht doen aan de rijkdom van deze leer. Maar voor de geïnteresseerden, op de volgende website is meer informatie en uitleg te vinden: www.theologyofthebody.net . De originele audiënties van de paus zijn te vinden op http://www.ewtn.com/library/papaldoc/jp2tbind.htm . Ook de moeite waard om op Youtube op te zoeken is de artiest Josh Garrels. Veel van zijn muziekteksten zijn geïnspireerd door deze leer van de Kerk, bijvoorbeeld zijn lied ‘Beyond the Blue’. Echt goed!
Weekendje weg
Het laatste weekend met alle full time missionaries, voordat zomerkamp voorbereidingen begonnen, zijn we met z’n allen naar een lake house geweest. Een prachtig, luxe huis aan een meer, op een klein uurtje afstand van Covecrest. De eigenaren van dit huis vinden de missie die we doen zo geweldig, dat ze ons aanboden gratis hier te verblijven en tot rust te komen. Dit was zo’n gift! Het was heerlijk om nog even met iedereen bij elkaar te zijn en te relaxen (uitslapen, bidden, zwemmen, spelletjes doen, danceparty’s, samen eten) voordat we uit elkaar gingen en de drukte van de zomerkampen begon.
Bezoek uit Nederland!
De afgelopen weken heb ik wat bekenden mogen ontvangen hier op Covecrest! In mei zijn mijn vrienden Dennis en Julie op bezoek geweest. Wat een vreugde om hen hier te hebben! Zij hebben druk meegeholpen met allerlei voorbereidingen voor het zomerkamp, van het bouwen en beitsen van trappen tot het maken van naamkaartjes en andere creatieve dingen. Echt mooi om een aantal dagen samen met hen door te kunnen brengen en voor hen om het missionary-leven op Covecrest mee te maken!
Een paar weken later in mei zijn mijn ouders een aantal dagen op bezoek geweest. Ook dit was geweldig! Zo fijn om hen te laten zien waar ik woon, hen voor te stellen aan iedereen hier en gewoon bij te praten over alles wat ik hier heb meegemaakt en zij in Nederland. Het grootste gedeelte van hun verblijf zijn ze gewoon op Covecrest geweest en hebben ook zij hun steentje bijgedragen aan de voorbereidingen voor het zomerkamp. Maar ik had ook een dag vrij om er samen met hen op uit te gaan. We hebben toen het Tallulah Gorge State Park bezocht, een prachtig natuurpark rondom een bergkloof/waterval. Daarna lekker geluncht bij U Joint, een lokaal, typisch Amerikaans eetcafétje in een van de dorpen hier. Het was echt een mooie tijd samen.
Het weekend voor de eerste kampweek met de tieners heb ik met mijn ouders en Stephie doorgebracht in de stad Saint Louis, MO. Hier werd op 25 mei namelijk onze vriend Fr. Charlie Samson tot priester gewijd. Hij is een Amerikaanse priesterstudent, studerend in Rome, die we jaren geleden hebben ontmoet tijdens de WJD in Keulen. Sindsdien is hij een goede vriend van ons gezin en het was echt supergaaf om bij zijn wijding aanwezig te zijn en deze grote gebeurtenis te vieren. Ook waren we natuurlijk bij zijn eerste heilige mis, waar Stephie en ik het Ave Maria hebben voorgedragen. Was echt genieten om een weekendje samen met hen allemaal door te brengen!
… en wat nu?
Zoals jullie kunnen lezen blijf ik genieten van al het moois wat ik hier meemaak. En zeker zijn er ook weleens moeilijke momenten. Soms is het lastig om continu omgeven te zijn met mensen, soms is het lastig om korte nachten en een druk programma te hebben. Soms mis ik Nederland en mijn familie en vrienden en dan is Amerika toch wel ver weg. Maar deze momenten zijn maar kort en als ik het in gebed breng vind ik telkens weer die vrede en vreugde die dieper is en de overtuiging dat dit de missie is waartoe God me heeft geroepen.
Inmiddels ben ik al iets meer dan 9 maanden hier. Nog een aantal weken en dan zit mijn eerste missiejaar binnen Life Teen erop! En wat volgend jaar? Dat is natuurlijk een vraag die me de afgelopen maanden heeft bezig gehouden en waar nu sinds een tijd duidelijkheid over is! Graag neem ik de tijd om jullie op de hoogte te brengen van mijn verdere missie en het discernment proces (bidden en overwegen waar God mij volgend jaar wil hebben) dat hieraan vooraf is gegaan.
Tweejarig commitment
Toen ik mijn mission application indiende vorig jaar werd mij o.a. gevraagd of ik open was voor een tweejarig commitment binnen Life Teen missions. Ik vond het idee om twee jaren weg te zijn wel moeilijk, maar ik wilde open zijn voor Gods plan met mij en deze missie. Ik heb dus toegezegd tot dit tweejarig commitment binnen Life Teen missie. Dit wilde niet per se zeggen twee jaar in Amerika, een tweede jaar zou mogelijk ook in Nederland plaats kunnen vinden. Maar dat was niet iets wat al duidelijk was of ook maar op de agenda stond. Het was meer de bereidheid om open te zijn voor waar God me het tweede jaar zou roepen. Ik richtte mezelf dus voornamelijk op dit eerste missiejaar op Covecrest, wetende dat ik waarschijnlijk nog een tweede missiejaar zou doen, in Nederland of nog een jaar in Amerika.
Life Teen missions is 6-7 jaar geleden gestart en het is nog altijd aan het groeien en in ontwikkeling. Mijn jaar is het voor het eerst dat ze de missionaries vragen een tweejarig commitment aan te gaan. Gedurende dit jaar is het duidelijker geworden, ook voor Life Teen als een beweging, hoe de ‘doorloop’ als LT missionary eruit ziet en wat het tweejarig commitment inhoudt. Het eerste jaar is met name een vormingsjaar, met daarnaast in de weekenden outreach en enkele missiereizen. Het tweede jaar worden de missionaries uitgezonden naar een van de missiebasissen in Amerika (voor nu is dat Atlanta of Houston). Een eventueel derde jaar kunnen missionaries, mochten zij betrokken willen blijven in LT missions, uitgezonden worden naar een buitenlandse basis (voor nu alleen Haïti, wellicht in de toekomst Europa?).
Volgend jaar
In februari zo’n beetje werd ons verteld om te beginnen met bidden voor ‘volgend jaar’. Om te bidden over waar God ons wil hebben, maar met name om te bidden voor openheid. Dat waar we ook geplaatst zouden worden, we hier vrede mee zouden hebben en ons daarop volledig en met enthousiasme konden storten. De drie opties voor mijn idee waren ófwel blijven op Covecrest voor een tweede jaar, als leider voor de nieuwe vrouwelijke missionaries, ófwel naar een van de binnenlandse missiebasissen, ófwel terug naar Nederland. Ik voelde me niet per se geroepen om nog een jaar op Covecrest te blijven. Het is een hele mooie plek met een geweldige gemeenschap, maar ik voelde meer voor een missie in een stad, wat meer uitgaand. Ik heb een gesprek gehad met onze missionsdirector, waarin ik hem vertelde over het verlangen dat ik heb om me in te zetten voor de Kerk in Nederland, maar niet precies wist wat dat inhield. En dat ik ook open was om nog een tweede jaar in Amerika actief te zijn in LT missions. Hij heeft hiervoor gebeden, net als ikzelf, familie en andere missionaries. En meer en meer werd voor mij bevestigd dat het voor mij dit jaar nog niet de tijd is om terug te gaan naar Nederland. Dat ik hier in de VS nog veel kan groeien en leren over gemeenschap, missions en ministry in een stad en de outreach die hierbij hoort. Daarnaast is het me heel duidelijk dat in Nederland de bodem steeds meer klaargemaakt wordt voor een vernieuwing in de evangelisatie aan de jeugd binnen de Kerk en dat deze zelfs al bezig is. Het is voor mij zo mooi en bemoedigend om te horen dat God ook daar echt aan het werk is, en dingen klaar aan het maken is voor mijn terugkeer (zo voel ik het in ieder geval nu). Er zijn hoopvolle ontwikkelingen in het katholieke jeugdwerk in Nederland, o.a. binnen Life Teen, de (studenten) parochie in Utrecht en broeders van St. Jan, de JPII Stichting en vele andere katholieke bewegingen en organisaties. Ik blijf al deze initiatieven en hun rol in evangelisatie in mijn gebed houden, ervan overtuigd dat God een geweldig plan heeft met Nederland en de rest van Europa!
Missie in Atlanta!
Om een beter idee te krijgen van de missies in Houston en Atlanta, zijn er ook ‘afgevaardigden’ van de missiebasissen aldaar naar Covecrest gekomen. Toen Randy Raus, de voorzitter van Life Teen, kwam om te vertellen over de missie op de basis in Atlanta, sprak dit me erg aan. Ik kon niet eens precies uitleggen waarom, maar ik had het idee dat dat was waar ik volgend jaar hoor te zijn. De verschillende onderdelen van de missie spraken me aan, het feit dat er al een Life Teen gemeenschap is met veel gezinnen en het feit dat het nog steeds redelijk in de buurt van Covecrest is (op zo’n 2 uur afstand met de auto). Vlak voor Pasen dit jaar kregen we persoonlijk te horen gekregen op welke missiebasis we geplaats zijn. Ik kreeg te horen dat ik volgend jaar op de missiebasis in Atlanta zal zijn! Hoewel het ergens wel wat moeilijk was om nu met zekerheid te horen dat ik nog niet terugga naar Nederland en ik iedereen dus nog wat langer moet missen, was ik direct heel enthousiast over Atlanta en voelde ik vrede met dit besluit. Wetende dat er zoveel voor gebeden is, vertrouw ik erop dat dit is waar God mij volgend jaar wil hebben en dat dat dus de beste plek is voor mij en mijn missie. En ik heb er dan ook veel zin in! Ik zit in een team met Carrie (basisleider), Amanda, Kretha, Nate en Woody, stuk voor stuk geweldige mede-missionaries
De missie in Atlanta zal er anders uitzien dan die op Covecrest. Het is meer een ‘uitgaande’ missie, waarbij geen groepen naar ons toekomen, maar wij naar parochies gaan en het tienerwerk daar ondersteunen of zelf activiteiten organiseren. Naar mijn idee is dit meer gelijk aan hoe de organisatie van jeugdwerk eruit ziet in Nederland. In april zijn we met ons team van volgend jaar voor een week naar Atlanta geweest. We hebben de week met de huidige LT missionaries meegedaan, en hebben mensen ontmoet waarmee we volgend jaar zullen samenwerken. Randy had een avond georganiseerd waarvoor hij ook een aantal jeugdwerkers van verschillende parochies had uitgenodigd. Zo konden wij ons aan elkaar voorstellen en alvast ideeën voor volgend jaar bespreken.
Een aantal onderdelen van de missie volgend jaar zijn inmiddels bekend. Een van de kernpunten is discipleship (‘discipel schap’). Er zijn zo’n acht Life Teen parochies waarbij we dit zullen aanbieden. Ik zal dus, samen met een andere missionary, 2 of 3 parochies toebedeeld krijgen, waarbij ik het hele jaar betrokken zal zijn. We zullen deze parochies iedere week bezoeken, en aan de slag gaan met de juniors en seniors (de 16-18 jarigen). Deze leeftijdsgroep is belangrijk, omdat zij de leiders zijn voor de rest van de groep. Zij hebben (bijna) de leeftijd om naar college (hoger onderwijs) te gaan en als zij werkelijk de keuze maken om hun leven als ware christen te leven voor God, kunnen zij vervolgens veel betekenen voor anderen en andere tieners/jongeren naar Christus leiden. Dit discipleship zal o.a. bestaan uit bijbelstudies, samen bidden, met elkaar delen over het geloof en ook gezellig tijd met elkaar doorbrengen in gemeenschap. Op deze manier kunnen we relaties met deze tieners opbouwen en met hen hun geloofsweg lopen. Naast de discipleship parochies, zullen we op de zondagen ook andere Life Teen parochies bezoeken en hen helpen met de Life Nights (catechese). Dit zal grotendeels een dienend karakter hebben (helpen met opbouwen, afbreken, etc.), zodat de jeugdwerkers en kernleden die de tieners iedere week zien meer tijd hebben om een relatie met de tieners op te bouwen en met hen te spreken en bidden. Verder zullen we helpen op het nationale kantoor van Life Teen, dat zich in Atlanta bevindt, en het missiondistrict (een katholieke boekwinkel met ruimte om mensen te ontvangen) dat hieraan verbonden is. Ik verwacht dat me dit ook de gelegenheid geeft om Life Teen in Nederland te ondersteunen. Life Teen heeft bijvoorbeeld veel goede boeken, uitgeschreven catechese sessies, etc., maar alles is in het Engels. Waarschijnlijk kan ik iets betekenen in het vertalen van materialen van het Engels naar het Nederlands, zodat deze rijkdom ook in Nederland ingezet kan worden. Tenslotte zullen we ook helpen met allerlei katholieke tieneractiviteiten die in Atlanta plaatsvinden. Een van deze activiteiten is de XLT Atlanta en ik ben super blij om hier deel uit van te gaan maken! XLT Atlanta is een avond van gebed, lofprijzing, een spreker en aanbidding. Er komen hele goede worshipleaders en bands, die werkelijk een gebedsvolle sfeer creëren. Per keer komen er meer dan 300 tieners naar deze aanbiddingsavond en telkens weer worden harten geraakt door het geweldige sacrament van de Eucharistie. In de eerste week dat we bij elkaar komen als Atlanta team, zullen we verder bidden over wat wij als team kunnen betekenen voor evangelisatie aan de jeugd en hoe we dat gaan vormgeven. Hiervoor vraag ik graag jullie gebed, dat we ons hierin mogen laten leiden door de Heilige Geest, zodat God ons kan gebruiken als Zijn instrument.
Vakantie in Nederland
Per 10 september zal ik dus in Atlanta beginnen met mijn tweede missiejaar. Maar... tussen dit jaar en volgend jaar heb ik vier weken vakantie en daarvoor kom ik natuurlijk terug naar Nederland! Ik heb veel zin om tijd door te brengen thuis met mijn gezin en natuurlijk om familie en vrienden te zien. Ook ga ik weer even heerlijk genieten van lekkere kaas, goed brood en hagelslag! Er zullen wat praktische dingen zijn die ik moet regelen, maar ik ga proberen het voor het grootste gedeelte vakantie te laten zijn! Graag wil ik tijd maken om mijn thuisparochies te bezoeken (ja, dat zijn er meerdere intussen, haha), zodat ik persoonlijk over mijn ervaringen kan vertellen.
Mochten jullie geïnteresseerd zijn om mij en deze missie te ondersteunen, met gebed of op financiële wijze, dan kun je contact met me opnemen.
Tot slot
Tot slot wens ik jullie allen een hele mooie zomer toe! Dat de vakantie rust mag geven en ieder weer dichter bij God en familie mag brengen. Blijf mij in jullie gebed houden, en ik doe hetzelfde voor jullie! Een laatste opmerking: er zijn nog plekken vrij voor zowel jongens als meiden voor het komend missiejaar op Covecrest. Voel jij je geroepen om God te dienen binnen Life Teen missions? Of ken je misschien iemand voor wie deze missie iets zal zijn en wil je meer informatie? Wacht niet langer, be fearless en bezoek de website www.lifeteen.com/missions voor meer informatie! Bid ervoor, of voor die persoon die je ingedachte hebt en God zal je leiden en geweldige dingen doen in je leven!
Hartelijke groeten en Gods zegen!
Nina
~Ja, om Hem is ons hart verheugd, op zijn heilige naam stellen wij ons vertrouwen~ Psalm 33:21
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
